Беларусь, Менск

Альбо як можна правесцi лiстападаўскi вечар у горадзе.

У цемны восеньскi вечар у Менску можна знайсцi трамвайчык, сесцi ў яго ды паехаць у Палац Моладзi. Гэта такi будынак, дзе месцяцца ўсялякiя дзiцячыя кружкi ды секцыi; калiсцi ў гэтым месцы я наведваў мастацкую студыю ды музычны кружок.







Вестыбюль даволi прасторны. З таго часу, калi я тут быў апошнi раз, у вестыбюле паставiлi мiнi-кафэ з кавай ды кiслароднымi кактэйлямi, а таксама дадалi асвятленне падвясной столi. Выглядае нiчога так.






У астатнiм - не змянiлася нiчога.






Нават рыцарскi рэканструктарскi клуб застаўся на тым самым месцы, што быў шмат год таму - недалека ад ўваходу - калi заходзiць у палац з боку трамвайных рэек. Уваход у клуб ахоўвае манекен тамплiера.






Але не будзем тут марнаваць час, лепш паедзем на канцэрт. Канцэрт альтэрнатыўнай музыкi ў гэты вечар праходзiў у адным з менскiх клубаў, што арэндуе памяшканне на старым заводзе. Спачатку я зайшоў з iншага ўваходу:






Было цiкава паглядзець на графiцi-тэгi на двярах:






На ўсялякае iнвентарызаванае жалеззе:






Рэкламу дзiўнага:






I на адчайны крык офiснай душы:






Зрэшты, надпiсы каля ўваходу ў сам клуб былi не менш цiкавыя.






...Гукарэжысер узяўся за фэйдэры на пульце.






I на сцэну выйшаў музычны ансамбль.






Прабачце, не запомнiў назву.