Беларусь, Магiлеў (працяг).
Сення - абяцаны расповед пра магiлеўскiя двары, па якiх я аднойчы вырашыў прайсцiся.
Там трапляюцца файныя iндустрыальныя пейзажы.
Там створаны ўсе умовы дзеля добрага жыцця. Напрыклад - развiваецца ландшафтны дызайн, што практыкуе спiлаванне дрэваў напалову.
Есць усе ўмовы дзеля ўтрымання аўто,
Выхавання дзяцей,
Сучаснай уборкi кварэраў.
Гарадскiя службы працуюць добра - заўседы можна паесцi хлеба,
Адрэмантаваць абутак,
Ды здаць бутэлькi.
Культуру таксама не абыйшлi ўвагай - у пашане i насценны жывапiс,
I старажытная драўляная архiтэктура.
Нават агiт-эстрада есць у двары, чаго яшчэ жадаць?
Нават дамы з iнвентарным нумарам, каб не скраў нiхто.
Горад шчасця. Праўда, час ад часу нехта рыецца ў сметнiку - но гэта мабыць таму, што выкiнуў выпадкова нешта каштоўнае.
У раене заўседы знойдзецца месца архiтэктурнай разнастайнасцi - паглядзiце на балконы.
I актыўнаму адпачынку - жыхары вельмi актыўна шукаюць грошы на бухло.
Да i з гiстарычная памяццю тут усе ў парадку - горад памятае сацецкiх касманаўтаў - тэарэтыкаў.
I гадуе практыкаў.
А калi сур'езна - то ўсе навокал нагадвае канцлягер. Людзям тут не рады.
Journal information