
Беларусь, Магiлеў (працяг).
Сення - абяцаны расповед пра магiлеўскiя двары, па якiх я аднойчы вырашыў прайсцiся.



Там трапляюцца файныя iндустрыальныя пейзажы.

Там створаны ўсе умовы дзеля добрага жыцця. Напрыклад - развiваецца ландшафтны дызайн, што практыкуе спiлаванне дрэваў напалову.

Есць усе ўмовы дзеля ўтрымання аўто,

Выхавання дзяцей,

Сучаснай уборкi кварэраў.

Гарадскiя службы працуюць добра - заўседы можна паесцi хлеба,

Адрэмантаваць абутак,

Ды здаць бутэлькi.

Культуру таксама не абыйшлi ўвагай - у пашане i насценны жывапiс,

I старажытная драўляная архiтэктура.

Нават агiт-эстрада есць у двары, чаго яшчэ жадаць?

Нават дамы з iнвентарным нумарам, каб не скраў нiхто.

Горад шчасця. Праўда, час ад часу нехта рыецца ў сметнiку - но гэта мабыць таму, што выкiнуў выпадкова нешта каштоўнае.

У раене заўседы знойдзецца месца архiтэктурнай разнастайнасцi - паглядзiце на балконы.

I актыўнаму адпачынку - жыхары вельмi актыўна шукаюць грошы на бухло.

Да i з гiстарычная памяццю тут усе ў парадку - горад памятае сацецкiх касманаўтаў - тэарэтыкаў.

I гадуе практыкаў.


А калi сур'езна - то ўсе навокал нагадвае канцлягер. Людзям тут не рады.

Comments Disabled:
Comments have been disabled for this post.