Беларусь, Магiлеў (працяг).


Сення - абяцаны расповед пра магiлеўскiя двары, па якiх я аднойчы вырашыў прайсцiся.















Там трапляюцца файныя iндустрыальныя пейзажы.






Там створаны ўсе умовы дзеля добрага жыцця. Напрыклад - развiваецца ландшафтны дызайн, што практыкуе спiлаванне дрэваў напалову.






Есць усе ўмовы дзеля ўтрымання аўто,






Выхавання дзяцей,






Сучаснай уборкi кварэраў.






Гарадскiя службы працуюць добра - заўседы можна паесцi хлеба,






Адрэмантаваць абутак,






Ды здаць бутэлькi.






Культуру таксама не абыйшлi ўвагай - у пашане i насценны жывапiс,






I старажытная драўляная архiтэктура.






Нават агiт-эстрада есць у двары, чаго яшчэ жадаць?






Нават дамы з iнвентарным нумарам, каб не скраў нiхто.






Горад шчасця. Праўда, час ад часу нехта рыецца ў сметнiку - но гэта мабыць таму, што выкiнуў выпадкова нешта каштоўнае.






У раене заўседы знойдзецца месца архiтэктурнай разнастайнасцi - паглядзiце на балконы.






I актыўнаму адпачынку - жыхары вельмi актыўна шукаюць грошы на бухло.






Да i з гiстарычная памяццю тут усе ў парадку - горад памятае сацецкiх касманаўтаў - тэарэтыкаў.






I гадуе практыкаў.









А калi сур'езна - то ўсе навокал нагадвае канцлягер. Людзям тут не рады.