
Беларусь, Лiда.

Я чакаў убачыць заходнебеларускае месца накштлат Гродна, а пабачыў звычайны саўдэпаўскi горад. Нават каля Лiдскага замка пабудаваны нейкiя прамысловыя будынкi сямiдзесятых гадоў.

А праход да самаго замка залiты вялiкай ледзяной лужынай.

Увогуле Лiда вельмi брудная. Дарогi ў снезе ды талай бруднай вадзе.

А пераход выглядае вось так - хочаш у лужыну лезь, хочаш - практыкуйся ў альпiнiзме на горке снега справа.

Камунальныя службы робяць выгляд, што працуюць. Ну так, паперку падняць трэба.

Вось яшчэ тыповы пераход:

Ад Лiды я чакаў вось такой архiтэктуры:

Цi такой:

Але збольшага горад выглядае вось так:


Гарадская асаблiвасць - аўтобусы зяленага колеру.

Некаторыя - з вар'яцкiмi саўдэпаўскiмi лозунгамi.

Месцаў адпачынку ў горадзе няма. Бясконцыя дамы, заводы. Есць нейкая "Столовая" у цэнтры.

Унутры тое самае, што звонку. Гардэроб не працуе.

А ў залi сядзяць зашуганыя беларускiя студэнтыкi. У куртках, сагнуўшы спiны. На сталах побач стаяць брудныя тазы.


"Раздатка". Усе канцлягерна-аўтэнтычнае. I мэбля, i ежа, i цеткi.

Пойдзем адсюль. Усеж-такi ў Лiдзе есць некалькi старых кварталаў, з някепскай архiтэктурай.

Двары выглядаюць вось так:


А пад'езды - так:


З аднаго ганка я ледзь не зляцеў - нiякiх парэнчаў няма, а на прыступках вырас сантыметровы пласт леду.

Дахi, дарэчы, таксама нiхто не чысцiць.

Аптэка:

Крама:

Мясцовыя:


Сметнiк:

Сабачкi:

Замак:


Journal information